Polinukleotydy – co to za zwierzę ? 😊

Proszę wybaczyć żarcik, to oczywiście nie zwierzę, ale każde zwierzę potrafi polinukleotydy wyprodukować ! Najbardziej znanym polinukleotydem jest DNA czyli kwas deoksyrybonukleinowy. Otóż polinukleotydy to łańcuchy połączonych ze sobą nukleotydów. A nukleotydy to najmniejsze elementy budujące kwasy nukleinowe – DNA i RNA. Cząsteczki DNA są zbudowane z ponad 3 miliardów nukleotydów. Stymulator Polinukleotydowy stosowany w medycynie estetyczniej zawiera cząsteczki wielo-, wielo-krotnie krótsze.

Proces starzenia się skóry

Główne oznaki starzenia się skóry to spadek jej napięcia, słabsze nawodnienie, zmiany barwnikowe, bruzdy i zmarszczki. Skóra staje się wiotka, a tzw. „owal twarzy” opada. Oznaki starzenia są związane głównie ze spadkiem „gęstości” skóry czyli słabszym utkaniem macierzy międzykomórkowej. Słabsze utkanie oznacza, że w przestrzeni międzykomórkowej jest zdecydowanie mniej włókien kolagenu i elastyny a także wodnych kompleksów kwasu hialuronowego. Z biegiem lat komórki skóry produkują i wydzielają znacznie mniej tych elementów budujących skórę niż w młodości.

Stymulacja tkankowa

Medycyna estetyczna niezwykle dynamicznie reaguje na problemy starzenia się skóry. Regularnie pojawiają się coraz to nowocześniejsze metody wydłużające młody wygląd czy nawet cofające oznaki starzenia. Jedną z najnowszych i najbardziej obiecujących metod jest stymulacja tkankowa czyli pobudzenie komórek organizmu do prawidłowej produkcji elementów budujących skórę.

Stymulatorami najczęściej są cząsteczki bio-chemiczne, które występują naturalnie w organizmie. Wraz z wiekiem ich ilość w skórze zmniejsza się. Mogą to być polinukleotydy(stymulator polinukleotydowy), kwas hialuronowy, kolagen, aminokwasy, polipeptydy czy kwas bursztynowy. Uzupełnienie tych aktywnych cząstek zwiększa produkcję kolagenu, elastyny i kwasu hialuronowego. Dochodzi do bio-restrukturyzacji macierzy międzykomórkowej (tzw. ECM). Jednym słowem skórze przywraca się młodość !

Więcej o dynamice odtwarzania ECM i stymulacji tkankowej znajdziesz tutaj.

Stymulator polinukleotydowy. Działanie

W stymulatorach polinukleotydowych takich jak preparaty linii NucleoFILL głównym czynnikiem stymulującym są właśnie łańcuchy nukleotydów. Stymulator polinukleotydowy podaje się najczęściej w kilka punktów, co mocno ogranicza dyskomfort Pacjentki lub Pacjenta. Wcześniej zastosowany krem znieczulający sprawia, że zabieg jest praktycznie bezbolesny.

Stymulator polinukleotydowy podany śród- lub podskórnie działają kilkutorowo:

1. Pobudza fibroblasty do produkcji i wydzielania do przestrzeni międzykomórkowej Kolagenu typu I.
2. Zwiększa liczbę miofibroblastów w skórze. Miofibroblasty to komórki mające zdolności kurczliwe. Dba o prawidłowe napięcie tkanki łącznej i biorą udział w tworzeniu naczyń krwionośnych odżywiających skórę.
3. Wspaniale nawadnia skórę dlatego, że polinukleotydy są hydrofilne i wiążą wodę.
4. Skutecznie hamuje procesy utleniania ponieważ polinukleotydy są silnymi antyoksydantami i „wymiatają” wolne rodniki.

Stymulator polinukleotydowy. Efekty

Po podaniu stymulatora polinukleotydowego skóra „zagęszcza się” i nabiera jędrności. Powraca prawidłowe nawodnienie, spłycają się zmarszczki, a także redukują się oznaki „fotostarzenia”. Skóra nabiera blasku i przyjemnej aksamitnej faktury.

Stymulatory polinukleotydowe należą do grupy silniej działających i najskuteczniejszych stymulatorów tkankowych. Trzeba jednak pamiętać, że przebudowa cery jest procesem naturalnym, zachodzącym łagodnie, stopniowo.

Pierwsze efekty zauważają znajomi, z którymi spotykamy się raz na kilka tygodni. Powszechnie uznaje się, że spektakularne efekty są widoczne po ok. 2 miesiącach od pierwszej serii iniekcji.

Jednak aby kuracja była skuteczna i trwała producenci zalecają kilka (najczęściej 4 serie iniekcji) w ściśle odstępach 2-4 tygodni. Dochowanie procedur i terminów przynosi naprawdę trwały efekt przez okres od sześciu do nawet kilkunastu miesięcy. Ten czas oczywiście zależy od wielu indywidulanych czynników. W tym od poziomu aktywności fizycznej, ewentualnych chorób lub przyjmowanych leków.

Stymulator polinukleotydowy. Zastosowanie

Na rynku jest sporo różnych preparatów zbudowanych na bazie polinukleotydów. Najwięcej jest dedykowanych do pielęgnacji twarzy, ale znajdziemy produkty do terapii odmładzających szyję, dekolt czy dłonie. Znajdziemy także Stymulator polinukleotydowy odmładzający okolicę oczu.

Oprócz polinukleotydów większość z nich zawiera kwas hialuronowy, znajdziemy także preparaty wzbogacone o peptydy lub aminokwasy.

Warto przeanalizować informacje zamieszczane przez producenta i skonsultować ze specjalistą czy wybrany preparat jest adekwatny do założonego celu terapii.

W gabinecie Oto Ja korzystamy wyłącznie ze Stymulatorów posiadających certyfikaty dopuszczające do stosowania na terenie Unii Europejskiej oraz są zarejestrowanymi wyrobami medycznymi klasy III.

 Przygotowanie do zabiegu

• Przez co najmniej tydzień nie powinno się przyjmować leków zmniejszających krzepliwość. Odstawienie tych leków należy skonsultować z lekarzem.
• Na trzy do pięciu dni przed zabiegiem zalecamy przyjmowanie preparatów z arniki.
• Przed zabiegiem należy zadbać o odpowiednie nawodnienie skóry.
• W dniu zabiegu nie wolno pić kawy, mocnej herbaty, napojów energetycznych i innych podnoszących ciśnienie krwi.

Zalecenia po zabiegu

• Do czasu wygojenia należy wstrzymać się od picia alkoholu.
• W dniu zabiegu (przed i po zabiegu) nie wolno korzystać z sauny, solarium, wizyt na siłowni i basenie.
• Na ślady po ukłuciach nie wolno nakładać makijażu o czasu wygojenia skóry (2-3 dni).
• Po zabiegu nie zalecamy kontaktu ze zwierzętami, dotykania twarzy (dłońmi lub telefonem). Należy także unikać kurzu (suche sprzątanie) i zwrócić uwagę na kierunek wylotu kratek wentylacyjnych w samochodzie aby uniknąć bezpośredniego nadmuchu na twarz, szczególnie latem i zimą, gdy nadmuch bezpośrednio po włączeniu silnika jest bardzo silny.
• Zalecamy wymianę ręcznika i pościeli na świeżo wyprane i wyprasowane.

Przeciwwskazania

• Choroby krwi:
  • zespoły dysfunkcji płytek,
  • krytyczna małopłytkowość,
  • niedobór fibrynogenu,
  • niestabilność hemodynamiczna,
  • posocznica,
• Nowotwory (także w okresie 3-7 lat po wyleczeniu choroby nowotworowej, czas zależny od typu nowotworu),
• Przewlekłe schorzenia wątroby,
• Zakażenia ostre i przewlekłe,
• Stany zapalne skóry, opryszczka,
• Ciąża i karmienie,
• Marskość wątroby,
• Zaburzenia układu odpornościowego,
• Schorzenia układowe, np. RZS, ZZSK, Łuszczyca, Trądzik różowaty, Toczeń,
• Choroba Hashimoto,
• Leczenie antykoagulantami,
• Stosowanie aspiryny i innych NLPZ (niesteroidowych leków przeciwzapalnych).